Paradise
Blijf op de hoogte en volg Katrien
05 Mei 2013 | Ghana, Tamale
De eerste maandag van de schoolvakantie,22 april, hebben we nog gewerkt aan het boekenproject. Dinsdag zijn we voor de eerste keer naar de school gegaan. De kinderen waren zo blij dat we op school waren. Het was echt ontroerend. We hebben het verhaal van Elmer en the hippo’s gebracht aan de hand van een poppenspel. De kinderen vonden het super leuk.
De volgende ochtend fiets ik naar Gitte en Aïsha thuis om nog wat te oefenen en dan naar school te gaan om de volgende verhalen voor te stellen maar Aïsha ligt ziek in haar bed. We bellen Bash (contactpersoon) en gaan naar het ziekenhuis. Ze heeft malaria en ‘a little bit of tyfus’. Ze moet in het ziekenhuis blijven. Gitte en ik blijven bij haar, ook blijven we om de beurt overnachten dus het boekenproject is even in het water gevallen. Maar op vrijdag zijn Gitte en ik toch naar de school gegaan en hebben we heel wat moeten oefenen, aanpassen en improviseren maar we hebben de kinderen toch nog een leuk poppenspel, toneel en voorlees verhaal kunnen aanbieden. Ze hebben er van genoten en wij ook. Toch waren we in gedachten nog steeds bij Aïsha maar na een telefoontje waren we wat gerustgesteld want ze was ontslagen uit het ziekenhuis en ze was terug thuis!
Op zaterdag 27 april zijn we vertrokken richting Cape Coast voor een vakantie! De rit duurde zo’n 10 uur.
We hebben in verschillende hotels geslapen. Elke verblijfplaats is ons heel goed bevallen. We hebben Elmina bezocht en ook Elmina Castle. Heel interessant, het is een kasteel waar slaven naartoe werden gebracht om dan op boten te werden gezet naar het Noorden. Er waren kamers zoals dodencellen (waar de slaven werden heen gebracht tot ze stierven in de cel) tot de ‘chamber of no return’ waar de slaven naar toe werden gebracht voor ze op de boot werden gezet en dus nooit meer zouden terugkeren. Ook hadden we in onze gids (boek) gezien dat er een fort in Cape Coast was en dat wouden we wel eens zien. Dus we wandelen en zien boven op een heuvel een fort staan. Dus we beginnen de klim en na zoeken en klimmen komen we toe aan het fort. Een dame in een wit versleten nachtkleed komt ons toegelopen en vraagt ons onmiddellijk om toegangsgeld. We weigeren en stappen haar voorbij. Dan komt er een jongeman die vriendelijker lijkt dus we volgen hem naar het fort. Eenmaal binnen begint ook hij te zagen voor geld. We weigeren nog steeds om te betalen maar hij blijft ons volgen en aandringen. Hij zegt dat hij er woont en dat hij het fort onderhoudt en dat hij daar geld voor moet krijgen. Dat hij (en zijn familie en vele anderen) daar wonen is waar. Er hingen kleren, lagen matten, matrassen, ik heb kindjes gezien,… maar ze onderhielden het fort niet en zouden al zeker geen geld van ons krijgen. Het waren gewoon krakers. Dus zijn we uit het fort ‘gesmeten’ en voor hij de deur dichtsloeg riep hij nog ‘white bitches’. Ik was geshockt. Ook in Elmina zijn we uitgescholden geweest. Hierdoor was ik nog meer geschrokken want hier zijn we uitgescholden geweest door een kiddo rond 12 jaar, schandalig. Maar er waren natuurlijk ook vele lieve, vriendelijke mensen.
Buiten wat rondwandelen en dingen bezoeken hebben we ook op het strand gelegen. Zon, zee, strand en palmbomen. Zalig!
Natuurlijk mocht Kakum National Park niet ontbreken! Een heus national park waar heel veel volk was! Ik voelde me net in Bobbejaanland. Echt heel veel volk en het zag er ook heel mooi uit. Hier hebben we de canopywalk gedaan. Wandelen op hoge touwbruggen midden in een stukje regenwoud. We waren met een hele grote groep mensen en natuurlijk waren wij de enige 3 witten dus weeral heel wat bekijks. Er zijn ontzettend veel foto’s van ons getrokken. Zowel opvallend als minder opvallend. Met al die Ghanezen was er wel heel wat ambiance tijdens het wachten en op de loopbruggen. Op de loopbruggen zelf, mocht je maar met een aantal mensen dus we hebben een tijdje moeten aanschuiven maar dit ging zo voorbij door de vele grapjes, foto’s,…
Op zaterdag 4 mei zijn we met tro tro van Cape Coast naar Kumasi gereisd en dan met de bus van Kumasi richting Tamale.
De vakantie was meer dan geslaagd maar de mensen, vooral kinderen, zijn in Cape Coast echt veel onvriendelijker. Ze zien witten en denken onmiddellijk aan geld. Ze vragen je ook constant om geld en als je ze niets geeft, krijg je een scheldtirade over je heen.
Mijn gastvader ligt nog steeds in het ziekenhuis maar niet meer op intensive care. Ik ga hem een van deze dagen eens bezoeken.
Vanaf morgen gaan we eens goed doorwerken voor school in België. Er is nog heel wat werk aan het e-portfolio en bachelorproef.
PS: Mijn fotolimiet is op dus vanaf nu kan ik geen foto's meer posten maar ik ben bijna terug in België dus als je wil, kan je dan eens langskomen voor alle verhalen en foto's!
De volgende ochtend fiets ik naar Gitte en Aïsha thuis om nog wat te oefenen en dan naar school te gaan om de volgende verhalen voor te stellen maar Aïsha ligt ziek in haar bed. We bellen Bash (contactpersoon) en gaan naar het ziekenhuis. Ze heeft malaria en ‘a little bit of tyfus’. Ze moet in het ziekenhuis blijven. Gitte en ik blijven bij haar, ook blijven we om de beurt overnachten dus het boekenproject is even in het water gevallen. Maar op vrijdag zijn Gitte en ik toch naar de school gegaan en hebben we heel wat moeten oefenen, aanpassen en improviseren maar we hebben de kinderen toch nog een leuk poppenspel, toneel en voorlees verhaal kunnen aanbieden. Ze hebben er van genoten en wij ook. Toch waren we in gedachten nog steeds bij Aïsha maar na een telefoontje waren we wat gerustgesteld want ze was ontslagen uit het ziekenhuis en ze was terug thuis!
Op zaterdag 27 april zijn we vertrokken richting Cape Coast voor een vakantie! De rit duurde zo’n 10 uur.
We hebben in verschillende hotels geslapen. Elke verblijfplaats is ons heel goed bevallen. We hebben Elmina bezocht en ook Elmina Castle. Heel interessant, het is een kasteel waar slaven naartoe werden gebracht om dan op boten te werden gezet naar het Noorden. Er waren kamers zoals dodencellen (waar de slaven werden heen gebracht tot ze stierven in de cel) tot de ‘chamber of no return’ waar de slaven naar toe werden gebracht voor ze op de boot werden gezet en dus nooit meer zouden terugkeren. Ook hadden we in onze gids (boek) gezien dat er een fort in Cape Coast was en dat wouden we wel eens zien. Dus we wandelen en zien boven op een heuvel een fort staan. Dus we beginnen de klim en na zoeken en klimmen komen we toe aan het fort. Een dame in een wit versleten nachtkleed komt ons toegelopen en vraagt ons onmiddellijk om toegangsgeld. We weigeren en stappen haar voorbij. Dan komt er een jongeman die vriendelijker lijkt dus we volgen hem naar het fort. Eenmaal binnen begint ook hij te zagen voor geld. We weigeren nog steeds om te betalen maar hij blijft ons volgen en aandringen. Hij zegt dat hij er woont en dat hij het fort onderhoudt en dat hij daar geld voor moet krijgen. Dat hij (en zijn familie en vele anderen) daar wonen is waar. Er hingen kleren, lagen matten, matrassen, ik heb kindjes gezien,… maar ze onderhielden het fort niet en zouden al zeker geen geld van ons krijgen. Het waren gewoon krakers. Dus zijn we uit het fort ‘gesmeten’ en voor hij de deur dichtsloeg riep hij nog ‘white bitches’. Ik was geshockt. Ook in Elmina zijn we uitgescholden geweest. Hierdoor was ik nog meer geschrokken want hier zijn we uitgescholden geweest door een kiddo rond 12 jaar, schandalig. Maar er waren natuurlijk ook vele lieve, vriendelijke mensen.
Buiten wat rondwandelen en dingen bezoeken hebben we ook op het strand gelegen. Zon, zee, strand en palmbomen. Zalig!
Natuurlijk mocht Kakum National Park niet ontbreken! Een heus national park waar heel veel volk was! Ik voelde me net in Bobbejaanland. Echt heel veel volk en het zag er ook heel mooi uit. Hier hebben we de canopywalk gedaan. Wandelen op hoge touwbruggen midden in een stukje regenwoud. We waren met een hele grote groep mensen en natuurlijk waren wij de enige 3 witten dus weeral heel wat bekijks. Er zijn ontzettend veel foto’s van ons getrokken. Zowel opvallend als minder opvallend. Met al die Ghanezen was er wel heel wat ambiance tijdens het wachten en op de loopbruggen. Op de loopbruggen zelf, mocht je maar met een aantal mensen dus we hebben een tijdje moeten aanschuiven maar dit ging zo voorbij door de vele grapjes, foto’s,…
Op zaterdag 4 mei zijn we met tro tro van Cape Coast naar Kumasi gereisd en dan met de bus van Kumasi richting Tamale.
De vakantie was meer dan geslaagd maar de mensen, vooral kinderen, zijn in Cape Coast echt veel onvriendelijker. Ze zien witten en denken onmiddellijk aan geld. Ze vragen je ook constant om geld en als je ze niets geeft, krijg je een scheldtirade over je heen.
Mijn gastvader ligt nog steeds in het ziekenhuis maar niet meer op intensive care. Ik ga hem een van deze dagen eens bezoeken.
Vanaf morgen gaan we eens goed doorwerken voor school in België. Er is nog heel wat werk aan het e-portfolio en bachelorproef.
PS: Mijn fotolimiet is op dus vanaf nu kan ik geen foto's meer posten maar ik ben bijna terug in België dus als je wil, kan je dan eens langskomen voor alle verhalen en foto's!
-
05 Mei 2013 - 22:44
Silke:
Kei tof allemaal om te volgen, Poesie!
Ik kom zeker nekeer langs voor u verhalen en foto's! ;)
Dikke kus -
06 Mei 2013 - 09:04
Lisette:
hallo, Dan toch eens wat vakantie en geslaagd .Inderdaad nu wat werken voor de khl en dan hebt je het wel verdiende diploma dat waarschijnlijk ligt te wachten op U,maar nu nog genieten van het nu moment.Groetjes aan de zieke papa ()gast )en een spoedig herstel.
groetjes mama en papa -
09 Mei 2013 - 11:01
Lise:
Oh, het lijkt alsof je het echt naar je zin hebt gehad op vakantie, even zon, zee, strand, zalig ;)
En je poppenspel, hoe leuk, daar zullen de kids wel van genieten! :D
Wel jammer dat de mensen daar zo onvriendelijk zijn en je uitschelden zeg!
Nog even doorknallen voor school en dat komt zeker in orde!
En voor de verhalen en de foto's ben ik van de partij hoor Poesie!
<3 -
11 Mei 2013 - 15:34
Lissa:
Juist je verslag gelezen, en je hebt weer heel wat meegemaakt precies :D Zo te lezen wordt er wat afgedanst!
En amai, ik had er geen idee dat er daar ook wel racisten rondlopen. :o maar alles bij elkaar lijkt het positieve toch de bovenhand te halen.
Geniet er nog maar van, en dan nog werken voor school, en dan heb ik een buurmeisje die kleuterleidster is! :D
Groetjes,
Lissa & de oudjes -
29 Mei 2013 - 21:29
Vrijsen :
Heb je geregeld gevolg, al bij al toch een ervaring rijker.Een fijne thuis komst,je zal nog dagen over dit avontuur kunnen vertelen.Groeten Marcel Lieske Linda Patrick.We hooren je nog wel in Huldenberg
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
